Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Εὐτυχία...




Εὐτυχία…

γκάλιασε τὸ γυμνὸ κορμὶ 

ποὺ ἄχνιζε ἀκόμα ἀπὸ τὴ ζέστα τοῦ ὕπνου
 

Τρέμουλο εὐτυχίας μυστικῆς
 

τὸν συγκλόνισε...
 Καὶ ἄφησε τὰ χείλη
 

τρυφερὰ
 

ν’ ἀκουμπήσουν
 

καὶ νὰ χνωτίσουν
 

τὴν καμπύλη τῆς πλάτης
 

Σπάνιες
 

πολύτιμες στιγμὲς
 

ποὺ τὸ κορμὶ λύνεται…
 

Δὲν εἶναι ἀνεύρετη τελικὰ ἡ εὐτυχία
 

Εἶναι ὅλες αὐτὲς οἱ στιγμὲς
 

ποὺ μᾶς διαφεύγουν Ἀθέατες
 

Μὰ ἡ καρδιὰ εἶναι
 

ποὺ θρέφει τὴν ψυχὴ
 

Καὶ ὁ πόθος
 

Σὰν παίρνει λόγο καὶ διατάζει...   




1 σχόλιο: