Στὸ θεσσαλικὸ κάμπο...

Ἦταν ἡ ἐποχὴ ποὺ στὸν θεσσαλικὸ κάμπο ὁ λίβας χόρευε πάνω στὰ στάχυα. 

Οἱ ἄνθρωποι θέριζαν ἀκόμη μὲ τὰ δρεπάνια, 

οἱ γυναῖκες φοροῦσαν σφιχτᾷ τὰ μαντίλια στὰ κεφάλια τους

 καὶ κουβαλοῦσαν στὰ χέρια τὰ δεμάτια κρατῶντας τα ψηλᾷ. 

Τὰ ζῶα ἀγκομαχοῦσαν στὸ ἀλώνι καὶ στὰ κάρα,

 ποὺ μετέφεραν τὰ δημητριακὰ 

ἀπὸ τὸν σιτοβολῶνα τῆς χώρας στὶς ἀγορὲς τῆς μεταπολεμικῆς Ἑλλάδοςς.

Οἱ παραδοσιακὲς φορεσιὲς δὲν εἶχαν ἀκόμη μπεῖ στὸ χρονοντούλαπο τῆς ἱστορίας 

καὶ οἱ ἄνθρωποι τῆς ὑπαίθρου ζουσαν πιὸ ταπεινᾷ καὶ σίγουρα πιὸ φτωχικᾷ, 

σὲ πλήρη ἁρμονίᾳ μὲ τὸ περιβάλλον καὶ τοὺς γύρω τους.

 Ὁ λευκὸς χρυσὸς τοῦ βαμβακιοῦ καῖ οἱ περιλάλητες κοινοτικὲς ἐπιδοτήσεις,

 ποὺ διαμόρφωσαν τὴ σημερινή, ἐντελῶς διαφορετική, εἰκόνα τοῦ κάμπου, 

δἐν ὑπῆρχαν τότε οὔτε ὡς ἰδέα.

Διαβᾶστε περισσότερα --> Τάκης Τλοῦπας: Ὁ μάγος τοῦ φωτός. 

Κείμενο: Γιάννης Φώσκολος - Φωτογραφίες: Ἀρχεῖο Βάνιας Τλοῦπα --> http://www.thetravelbook.gr/article.asp?catid=29838&subid=2&pubid=64014361

     Στὴ φωτογραφία τοῦ Τάκη Τλοῦπα, οἱ ἀγρότες φόρτωναν τὰ δεμάτια στὰ κάρα καὶ τὰ μετέφεραν στὸ ἀλώνι ἢ στὴν ἀλωνιστικὴ μηχανή (πατόζα). Τερψιθέα Λάρισας, 1947