Ὅταν ὁ Ἄντερσεν... ἔκλαψε στὴν Ἀθήνα...

«Από τα γαλάζια, φωτεινά νερά, Με χαιρετάς, Ελλάδα, 

Τα μάτια μου βλέπουν του Μοριά Τα ολοχιόνιστα βουνά...» 

Χ.Κ. Αντερσεν

   Ποίημα απλοϊκό αλλά ενθουσιώδες. Εξάλλου, ο Δανός συγγραφέας ήταν λάτρης της μυθολογίας και του πολιτισμού της αρχαίας Ελλάδας, καθώς είχε λάβει κλασική παιδεία. Οταν περιέπλεε τις ακτές της Πελοποννήσου, φώναζε ταραγμένος: 

«Εκεί! Εκεί κυλάει ο Ευρώτας, εκεί κείτεται η αρχαία Σπάρτη, εκεί βρίσκεται ο τάφος του Αγαμέμνονα!».

   Στην Αθήνα, την «πόλη της Μινέρβας» όπως την αποκαλούσε, έμεινε ένα μήνα και καθημερινώς επισκεπτόταν την Ακρόπολη, εκτός των επισκέψεών στα άλλα μνημεία, ενώ διόλου δεν τον εμπόδισε ο σκληρός Μάρτιος εκείνης της χρονιάς. Μάλιστα, στα ημερολόγιά του περιγράφει με σαφήνεια την εορτή της 25ης Μαρτίου. Ετσι μαθαίνουμε ότι ολόκληρη η Αθήνα ήταν φωταγωγημένη και οι προσόψεις των σπιτιών διακοσμημένες με σύμβολα, ο κόσμος περπατούσε ασταμάτητα ενθουσιασμένος, γελαστός σαν μεθυσμένος, τόσο ώστε παρατηρώντας τους ο Χ. Κ. Αντερσεν έκλαψε. Σαν παιδί δάκρυσε και το Πάσχα. 

«Ετούτη η γιορτή πηγάζει από τη μνήμη και την καρδιά των Ελλήνων» έγραψε. Πληροφορίες αντλούμε ακόμη από το «Οδοιπορικό στην Ελλάδα» (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1999) και από «Το παραμύθι της ζωής μου» και το «Βιβλίο της ζωής μου» επίσης.

Ἀριστουργήματα τοῦ Κωνσταντίνου Παρθένη «κρύβονται» σὲ δύο ἐκκλησίες στὴν Ἀττική

Έργα ενός από τους σπουδαιότερους Έλληνες ζωγράφους, του Κωνσταντίνου Παρθένη, «κρύβουν» στο εσωτερικό τους δύο μητροπολιτικοί ναοί της Αττικής, του Αγίου Αλεξάνδρου στο Παλαιό Φάληρο και του Αγίου Γεωργίου στον Πόρο.

Η νεωτερική απόδοση των μορφών στα έργα που φιλοτέχνησε ο Κωνσταντίνος Παρθένης το 1919 για το ναό του Αγίου Αλεξάνδρου στο Παλαιό Φάληρο ξεσήκωσε την εποχή εκείνη θύελλα αντιδράσεων από κοινό και εκκλησιαστικούς κύκλους. Η διαγραφή του σώματος της αγίας Βαρβάρας κάτω από τα ενδύματα, η απόδοση των αλόγων στους στρατιωτικούς άγιους με τρόπο ώστε να κυριαρχούν στις συνθέσεις και η κυματιστή απόδοση των αγγέλων αποτέλεσαν για τον καλλιτέχνη μια προσπάθεια εκμοντερνισμού της θρησκευτικής ζωγραφικής, αλλά και το «κόκκινο πανί» για τους συντηρητικούς κύκλους.

Αποτέλεσμα ορισμένα από τα έργα του Κωνσταντίνου Παρθένη να μην αντέξουν ούτε ένα μήνα εντός του ναού και να φυγαδευτούν άρον άρον.

«Πόλεμος» Ἰνδιάνων - Γάλλων γιὰ 70 ἱερές μάσκες...

Μια από τις 70 ιερές μάσκες που θα δημοπρατηθούν στο Παρίσι και έχουν προκαλέσει 

αντιδράσεις από τους Ινδιάνους Χόπι.

Εχουν δικαίωμα οι εκσυγχρονισμένες κοινωνίες, οι προσαρμοσμένες στην παγκοσμιοποιημένη λογική να εκμεταλλεύονται με πρόφαση την καλλιτεχνική αξία κειμήλια από κοινότητες αυτόχθονων πολιτισμών; Ανήκουν τα θρησκευτικά κειμήλια στις φυλές τους ή η θέση τους αρμόζει σε μουσεία και κατ’ επέκταση σε ιδιωτικές συλλογές τέχνης;

Σόνια Σόμπερατς: ἡ 77χρονη τυφλὴ φωτογράφος...

 

Έργο της Σόνια Σόμπερατς με την τεχνική του light painting  

Νέα Υόρκη

Είναι 77 χρονών. Οι εικόνες της άλλοτε είναι γεμάτες ζωή, άλλοτε στοιχειωτικές. Παίζει με το φως και την υφή. Καμιά φορά, όταν η φωτογράφος Σόνια Σόμπερατς βγάζει φωτογραφίες, ξεχνά ότι είναι τυφλή.

Η Σόμπερατς ζούσε στο Κουίνς, όπου μεγάλωνε μόνη της τον γιο και την κόρη της. Το πρώτο πλήγμα το δέχθηκε όταν η κόρη της διαγνώστηκε με καρκίνο στις ωοθήκες. Δύο χρόνια μετά και άλλα άσχημα νέα την περίμεναν: ο γιος της είχε λέμφωμα Χότζκινς.