Γκρέμισαν στὰ κρυφὰ μέρος τοῦ Τείχους τοῦ Βερολίνου...

Τὸ τεῖχος τοῦ χωρισμοῦ... Κάποιοι ἐκφράστηκαν καλλιτεχνικὰ, δῶσαν μορφὴ στοὺς φόβους καὶ στὶς σκέψεις τους... ζωγράφισαν τὴ χαρά τους καὶ χρωμάτισαν τὰ ὂνειρά τους...
Συναισθήματα, ἒργα καὶ σκέψεις... ὃπως πάντα, στὸ βωμὸ τοῦ χρήματος!

Διαβάζουμε στὸ Ἒθνος...

Στις πέντε το πρωί της Τετάρτης και παρουσία 250 αστυνομικών, υπό το φόβο επεισοδίων, γερμανική εταιρεία αφαίρεσε τμήμα του Τείχους του Βερολίνου προκειμένου να κατασκευαστεί κτίριο με πολυτελή διαμερίσματα και γραφεία.

«Σφυράκι» γιὰ ἒργο τοῦ Θεοτοκόπουλου...

Ενας πίνακας του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, «Ο Αγιος Δομήνικος στην προσευχή», θα δημοπρατηθεί από τον οίκο Σόθμπις εντός του έτους αντί 3-5 εκατ. στερλινών αρχική εκτίμηση, μαζί με άλλα 140 έργα ζωγραφικής και γλυπτικής από την περίφημη συλλογή του μεγάλου φιλάνθρωπου και συλλέκτη Γκούσταβ Ράου.

  
«Ο Αγιος Δομήνικος στην προσευχή», του Θεοτοκόπουλου θα δημοπρατηθεί από τον οίκο Σόθμπις εντός του έτους

Η συλλογή, η οποία καλύπτει ένα ευρύ φάσμα κατηγοριών, από ιμπρεσιονιστική και μοντέρνα τέχνη μέχρι έργα old masters, με συνολική αξία πάνω από 16 εκατ. στερλίνες, παραχωρήθηκε προς πώληση από τη UNICEF Γερμανίας προκειμένου να χρηματοδοτήσει προγράμματα βοήθειας παιδιών και κυρίως το νοσοκομείο Ciriri στο ανατολικό Κονγκό.

Ανάμεσα στα highlights της συλλογής είναι επίσης μια ελαιογραφία του Μονέ, η «Ξύλινη γέφυρα» (4-6 εκατ. στερλίνες), και έξι φρέσκο του Τζοβάνι Τιέπολο (3-5 εκατ. στερλίνες). Απόγονος οικογένειας Γερμανών αυτοκινητοβιομηχάνων, ο Γκούσταβ Ράου (1922-2002) σπούδασε στα 40 του γιατρός με σκοπό να εργαστεί στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, πούλησε την οικογενειακή επιχείρηση, διαθέτοντας τα έσοδα στην εξάλειψη της φτώχειας στον Τρίτο Κόσμο. Μετακόμισε στο Κονγκό, έχτισε το νοσοκομείο Ciriri, ενώ κληροδότησε με τον θάνατό του την εκπληκτική συλλογή του στη UNICEF Γερμανίας...

ethnos.gr

Πόθοι καὶ πάθη στὴν παλιὰ Ἀθήνα...

 

Ενα βιβλίο που με ξεκαρδιστικό τρόπο παρουσιάζει τα ήθη της σκαμπρόζικης Αθήνας από του Οθωνα τα χρόνια έως και τα μισά του περασμένου αιώνα

Προσοχή, κορίτσια! «Πώς οι έκφυλοι γλεντζέδες διαφθείρουν τις αθώες μικρές. Τις ποτίζουν με κανθαρίνη κι έτσι ερεθίζονται οι άμοιρες».

Τίτλος εφημερίδας του 1934 ο παραπάνω, για πικάντικη «κοινωνική έρευνα», της οποίας ο συγγραφέας δεν ήξερε ότι ύστερα από τουλάχιστον εβδομήντα χρόνια θα μιλούσαμε για το πιο εξελιγμένο χάπι του βιασμού. Ηταν όμως άλλη πόλη τότε η Αθήνα, τουλάχιστον όπως περιγράφεται στο βιβλίο του Θωμά Σιταρά «Πόθοι και πάθη στην Παλιά Αθήνα, 1834-1938» (εκδόσεις Ωκεανίδα).
Ο Σιταράς χωρίζει τη δουλειά του σε τρία μέρη, τα «Αγουρα χρόνια», «Ωριμα χρόνια» και «Αμαρτωλά χρόνια», και σε δεκάδες υποκεφάλαια. Τη φωτογραφίζει, δε, εξαιρετικά με σκίτσα, γελοιογραφίες και γυμνά εποχής. Το αποτέλεσμα είναι πως το βιβλίο προσφέρεται και ως οδηγός σε άλλες εποχές, αλλά και βγάζει συχνά τρελό γέλιο.