Μὲ τὴν ὄψη, μὲ τ΄ ἀνάστημα
μὲ τὸ νοῦ μὲ τὸ βιολί
νὰ ἡ Θρακιώτισσα τῶν ὅλων
ζωντανεύτρα μουσική!
Καὶ μ΄ ἐσένα, Ὀρφέα, σὰν πνέματα
κι ἐμεῖς καὶ ὅλα καὶ οἱ Θεοί
κι ἦταν ἡ λατρεία μυστήριο
καὶ ἡ θρησκεία μουσική.
Κ. Παλαμᾶς,
Ὁ Δωδεκάλογος τοῦ Γύφτου, Λόγος ΙΒ’ -Ὁ κόσμος
***
Θράκη καὶ μουσικὴ συμβαδίζουν στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων:
«Ἀπό δέ τοῦ μέλους τοῦ ῥυθμοῦ καί τῶν ὀργάνων καί ἡ μουσικὴπᾶσα Θρᾳκία καί Ἀσιᾶτις νενόμισται...»(Στράβων, «γεωγραφικά» 10, 3, 17, 1)
Ἡ ἴδια ἡ μυθολογία, μῆτρα ποὺ γεννᾶ τὴν ἐρμηνεία ὅλων τῶν φαινομένων, τοποθετεῖ τὸν πρῶτο τῶν μουσικῶν στὴ Θράκη. Μύστης καὶ σαγηνευτής, μὲ ὅπλο τὴ λύρα του, ὁ Ὀρφέας γλύκανε τὰ ὄντα, ἐμψύχωνε τοὺς ἥρωες, ὅπως καὶ τοὺς Ἀργοναῦτες στὴν ἐκστρατεία τους καὶ θεωρεῖται ὁ ἰδρυτὴς τῶν Ὀρφικῶν.
Στὴν εἰκόνα βλέπουμε τὸν Ὀρφέα· λεπτομέρεια ἀπὸ ἐρυθρόμορφο κρατῆρα, 450 – 440 π.Χ. Ἀρχαιολογικὴ Συλλογὴ Κρατικῶν Μουσείων Βερολίνου.
